Ι.Μ. Κουδουμά επί τη επανακομιδή του Τιμίου Λειψάνου του Οσίου Κοσμά του Ερημίτη (!)

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΓΟΡΤΥΝΗΣ ΚΑΙ ΑΡΚΑΔΙΑΣ
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΟΥΔΟΥΜΑ
Εορταστικές εκδηλώσεις στην Ι. Μονή Κουδουμά επί τη επανακομιδή του Τιμίου Λειψάνου του Οσίου Κοσμά του Ερημίτη και ομολογητή!
Η Ιερά Μονή Κουδουμά, με πολύ μεγάλη χαρά, σας προσκαλεί στις λατρευτικές εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν κατά το τριήμερο:
Παρασκευή 17, Σάββατο 18 και Κυριακή 19 Μαΐου 2019 στο Καθολικό της Ι. Μονής, κατά το ακόλουθο πρόγραμμα:
Παρασκευή 17 Μαΐου 2019
Ώρα 7:00 μ.μ.: Πανηγυρικός Εσπερινός.
Σάββατο 18 Μαΐου 2019
Ώρα 7:00-10:00 π.μ.: Θα πραγματοποιηθεί Αρχιερατικό Συλλείτουργο στο Καθολικό της Ι. Μονής, επί τη επανακομιδή των ιερών Λειψάνων του Οσίου Κοσμά του Ερημίτη στην Ι.Μ. Κουδουμά.
Σάββατο 18 προς Κυριακή 19 Μαΐου 2019
Ώρα 8:30 το βράδυ έως 9:00 το πρωΐ: Θα τελεστεί ιερά Αγρυπνία επί τη μνήμη της επανακομιδής των ιερών Λειψάνων του Οσίου Κοσμά του Ερημίτη.
Η Τρίτη Κυριακή του μηνός Μαΐου, καθιερώθηκε από την Ι.Ε. Σύνοδο της Εκκλησίας της Κρήτης ως ημέρα εορτής της επανακομιδής του Ι. Λειψάνου.
Εκ της Ι. Μ. Κουδουμά
Πηγή:e-mesara.g
Μοιραστείτε το Άρθρο:
  • Συνέχεια Άρθρου ▼
    Λόγοι Αγίων περί αργολογίας. ′Όταν αποφεύγει ο άνθρωπος τις πολλές κουβέντες, τις διαμάχες, την ταραχή και την σύγχυση...′
    Λέγω δε ημίν ότι παν ρήμα αργόν ο εάν λαλήσουσιν οι άνθρωποι αποδώσουσι περί αυτού λόγον εν ημέρα κρίσεως.
    [Σας λέω ότι για κάθε λόγο περιττό και ανωφελή, τον οποίον τυχόν πουν οι άνθρωποι, θα δώσουν λόγο γι’ αυτόν κατά την ημέρα της Κρίσεως.
    (Κατά Ματθαίον 12,36) Τας δε βεβήλους κενοφωνίας περιίστασο. Επί πλείον γαρ προκόψουσιν ασεβείας.
    [Απόφευγε τις ανόητες και κενές περιεχομένου ματαιολογίες, που βεβηλώνουν την αλήθεια. Διότι όσοι διδάσκουν αυτού του είδους τις ανοησίες, θα προχωρήσουν ακόμα περισσότερο στην ασέβεια.]
    (Προς Τιμόθεον Β’ 2,16) Όταν αποφεύγει ο άνθρωπος τις πολλές κουβέντες, τις διαμάχες, την ταραχή και την σύγχυση, το ‘Άγιον Πνεύμα επισκιάζει την ψυχή του και τότε, όσο στείρα και αν είναι, θα βλαστίσει καρπούς πνευματικούς. (Όσιος Ποιμήν) Πηγή: agiospatrokosmas.gr synaxipalaiochoriou.blogspot.com  
    https://akrovolistishellas.blogspot.com/2025/06/blog-post_57.html
  • Συνέχεια Άρθρου ▼
    Προσφέρουμε στον Θεό το πιο καθαρό (Γέροντας Παΐσιος Αγιορείτης)
    – Γέροντα, οι αδελφές να καίνε στα κελλιά όσα κεριά θέλουν; – Άς κάψουν, να καή και ο διάβολος. Εδώ καίγεται ο κόσμος όλος. Μόνο νά έχη νόημα το κεράκι που θα ανάψουν· να συνοδεύεται μέ προσευχή. Όταν αφεθή κανείς στον Θεό, είναι μεγάλο πράγμα. Εμείς τρώμε γλυκούς καρπούς και προσφέρουμε την ρητίνη των δένδρων στον Θεό με τό θυμιατήρι. Τρώμε το μέλι και προσφέρουμε στον Θεό το κερί, και αυτό συχνά τό ανακατεύουμε με παραφίνη. Ένα κερί προσφέρουμε στον Θεό από ευγνωμοσύνη γιά τίς πλουσιοπάροχες ευλογίες Του, και αυτό να το μουρνταρεύουμε; Που να μας ζητούσε ο Θεός να Του προσφέρουμε το μέλι! Φαντάζομαι τότε τι θα κάναμε! Ή ζουμιά θά δίναμε ή λίγο ζαχαρόνερο. Ο Θεός να μη μας πάρη στα σοβαρά! Σε όλα μπορεί νά κάνη κανείς οικονομία εκτός από την λατρεία στον Θεό. Στόν Θεό θα προσφέρη το πιό καθαρό, το πιό καλό. – Γέροντα, ο κόσµος δεν καταλαβαίνει εύκολα ότι είναι ανευλάβεια νά καίµε κεριά από παραφίνη. – Να πήτε στον κόσµο: «Γιά την υγεία σας δεν κάνει να καίτε κεριά από     παραφίνη στους Ναούς». Έτσι θα το σκεφθούν λιγάκι αυτό. Αν είναι και µικρός ο Ναός, τότε είναι που πάει να σκάση κανείς. Καλύτερα να ανάψουν ένα µικρό κεράκι καί να είναι γνήσιο παρά ολόκληρη λαµπάδα µέ παραφίνη. Πολλοί στις Εκκλησίες γι᾽ αυτό ζαλίζονται και λιποθυµούν. Να είναι µικρός ο Ναός και να καίγεται όλη αυτή η παραφίνη!… Και να ήταν µόνον αυτό; Λάδια, που δεν τρώγονται, θέλουν να τά βάλουν στα κανδήλια! Που φθάνουν οι άνθρωποι! Στήν Παλαιά Διαθήκη αναφέρεται ότι το λάδι που θα χρησιµοποιούσαν στον Ναό έπρεπε νά τό φτιάχνουν από ελιές που µάζευαν πάνω από τα δένδρα και όχι από αυτές που έπεφταν κάτω. Μήπως ο Θεός έχει ανάγκη από αυτό το λάδι ή από το θυµίαµα; Όχι, αλλά συγκινείται ο Θεός, γιατί είναι µιά προσφορά, µέ την οποία εκφράζεται η ευγνωµοσύνη καί η αγάπη τού ανθρώπου πρός Αυτόν. Στο Σινά µού είχε κάνει εντύπωση: Οι Βεδουίνοι δεν έχουν, οι καηµένοι, τίποτε να προσφέρουν. Και βλέπεις, µαζεύουν κανένα πετραδάκι που λίγο διαφέρει από τα άλλα, τόσο µικρούτσικο, ή, αν βρούν σε καµµιά ρωγµή δύο-τρία φυλλαράκια, τα παίρνουν, ανεβαίνουν επάνω στην πέτρα που χτύπησε ο Μωυσής µέ τό ραβδί του και βγήκε το νερό και τα αφήνουν εκεί. Ή οι µητέρες που θηλάζουν πάνε καί στάζουν λίγο γάλα εκεί, µέ τον λογισµό: «Νά µού δίνη γάλα ο Θεός, για νά θηλάζω τα παιδιά µου»! Βλέπεις τι ευγνωµοσύνη έχουν! Δεν είναι µικρό πράγµα. Καί εµείς τι κάνουµε! Θα µάς κρίνουν αυτοί οι άνθρωποι. Αφήνουν εκεί πάνω ξυλαράκια, φυλλαράκια, πετραδάκια… Έχει ο Θεός ανάγκη από αυτά; Όχι, αλλά βοηθάει ο Θεός, γιατί βλέπει την αγαθή καρδιά, την αγαθή διάθεση. Έτσι εκφράζεται η αγαθή προαίρεση!!! (Απόσπασμα από το βιβλίο, «Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου Λόγοι, τ. Β´ – Πνευματική αφύπνιση», εκδ. Ι. Ησυχαστ. “Ευαγγελιστής Ιω. Θεολόγος”, Σουρωτή Θεσσαλονίκης 1999, σελ. 149-151) (Πηγή ηλ. κειμένου: christianvivliografia.wordpress.com) alopsis.gr 
    https://akrovolistishellas.blogspot.com/2025/06/blog-post_83.html