Έγινε η Αγιοκατάταξη του Γέροντα Ευμένιου Σαριδάκη του Κουδουμιανού!

Στην αγιοκατάταξη του Γέροντος Ευμενίου Σαριδάκη, προχώρησε σύμφωνα με πληροφορίες της Romfea.gr, η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Ο Γέροντας Ευμένιος συμπεριλήφθηκε στο αγιολόγιο της Ορθόδοξου Εκκλησίας, κατόπιν εισήγησης της Κανονικής Επιτροπής.

Λίγα λόγια για τον Γέροντα:

Ο π. Ευμένιος γεννήθηκε το 1931 στην Εθιά Μονοφατσίου του νομού Ηρακλείου Κρήτης και ήταν το όγδοο παιδί μιας φτωχής & πιστής οικογένειας.

Έγινε μοναχός σε ηλικία 17 χρονών, αγωνίστηκε για την καλλιέργεια της ψυχής του με αγάπη και προσευχή και δοκιμάστηκε σκληρά και από την ασθένεια της λέπρας, αλλά και αργότερα, ενώ ήταν ήδη ιερέας, από δαιμονική επιρροή, με την οποία βασανίστηκε ψυχοσωματικά και ελευθερώθηκε μετά από πολλές προσευχές, αγρυπνίες και εξορκισμούς σε μοναστήρια της Κρήτης, όπως στις μονές Κουδουμά και Παναγίας Καλυβιανής.

Η λέπρα τον έφερε στο Νοσοκομείο Λοιμωδών στην Αγία Βαρβάρα Αθηνών. Εκεί θεραπεύτηκε αλλά, βλέποντας τον ανθρώπινο πόνο, αποφάσισε να παραμείνει στο Νοσοκομείο ως ιερέας, για να βοηθήσει όσο μπορούσε την ανακούφιση των συνανθρώπων του!

Ο Γέροντας Πορφύριος έλεγε για τον Γέροντα Ευμένιο: «Να πηγαίνετε να παίρνετε την ευχή του Γέροντα Ευμένιου, γιατί είναι ο κρυμμένος Άγιος των ημερών μας. Σαν τον Γέροντα Ευμένιο βρίσκει κανείς κάθε διακόσια χρόνια».

Στο Νοσοκομείο Λοιμωδών ευτύχησε να γνωρίσει το λεπρό άγιο μοναχό Νικηφόρο, που, αν και τυφλός από την ασθένειά του, έγινε μεγάλος πνευματικός πατέρας των χριστιανών και δάσκαλος του Γέροντα Ευμένιου.

Τα δύο τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε στο Νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» και την 23η Μαίου 1999 παρέδωσε το πνεύμα του στον Κύριο και τάφηκε, σύμφωνα με την επιθυμία του, στον τόπο που γεννήθηκε (στην Εθιά).

[iEpikaira: Διαβάστε αναλυτικά για τον θαυμαστό βίο του ΕΔΩ! Φωτογραφικό αφιέρωμα ΕΔΩ!]

Πηγή: Του Αιμίλιου Πολυγένη romfea.gr
  • Συνέχεια Άρθρου ▼
    Όταν κάποιος πλανηθεί...

    « Όταν κάποιος πλανεθεί, επειδή έχει πιστέψει απόλυτα στο λογισμό του, για να συνέλθει, δεν υπάρχει καμιά αυτόματη και θαυματουργική λύση. Για να θεραπευτεί πρέπει να κάνει τα εξής:
    Πρώτο, το οποίο είναι η βάση και το κυριότερο, να συναισθανθεί πραγματικά την ελεεινή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει.
    Αφού πρώτα συναισθανθεί, το δεύτερο είναι να μετανοήσει, να εξομολογηθεί και να μην ακούει ποτέ πια το δικό του λογισμό, αλλά τις υποδείξεις του πνευματικού του πατέρα.
    Τρίτο, αφού συναισθάνθηκε την άθλια κατάστασή του, να ζητά συνεχώς δια της ευχής το έλεος του Θεού, για να τον ελεήσει ο Χριστός και να επανέλθει η χάρη Του.
    Εγώ, άλλον θαυματουργικό τρόπο δε γνώρισα και ο καθένας μόνο με την ταπείνωση μπορεί να συνέλθει και να σωθεί. Μόνον η ταπείνωση σώζει».
    https://inpantanassis.blogspot.com/2014/02/blog-post_7.html
  • Συνέχεια Άρθρου ▼
    Όταν λείπει ο Χριστός…

    Όταν λείπει ο Χριστός από την ψυχή μας, αντί Αγάπης, Χαράς Ειρήνης, Πίστεως, Πραότητος, Εγκράτειας, Αγαθοσύνης, είμαστε γεμάτοι με Συναίσθημα, Θλίψη, Ταραχή, Απιστία, Ακράτεια στις επιθυμίες, Κακία.
    Όταν λείπει ο Χριστός από το σώμα μας, αντί Θείου Έρωτος και μανίας, είμαστε γεμάτοι από ακόρεστες σαρκικές επιθυμίες.
    Αντί Ναός Αγίου Πνεύματος, το σώμα μας γίνεται ναός του πειρασμού, όπου λατρεύεται η σαρκική ακολασία!
    Όταν λείπει ο Χριστός από τη διάνοιά μας, αντί να αναμένουμε και να ζούμε σαν παιδιά την πληροφορία του Αγίου Πνεύματος, απομονωμένοι από τον Θεό, μαρτυρούμε και βασανιζόμαστε από σκέψεις, λογισμούς και φαντασιώσεις.
    Όταν λείπει ο Χριστός από την ισχύ, δηλαδή την δύναμη και την ορμή μας, τότε ορμάμε προς την φιλονικία, την φιληδονία και φιλαργυρία και γινόμαστε αιχμάλωτοι των κακών επιθυμιών και παθών μας.
    Όταν λείπει ο Χριστός, όλα τα πάθη μας κυριεύουν, γινόμαστε δούλοι της αμαρτίας και ο πειρασμός με εξουσία κυβερνά τη ζωή μας.
    Όταν λείπει ο Χριστός, λείπει ο πόθος της Προσευχής, που δεν άφηνε τον ψαλμωδό να κοιμηθεί, αλλά να λέει, «εγώ καθεύδω και η καρδία μου αγρυπνεί»! (Άσμ. 5,2)
    Όταν λείπει ο Χριστός, λείπει η Ζωή, η Αλήθεια, η αίσθηση της Βασιλείας των Ουρανών.
    Είμαστε προσκολλημένοι εξουσιαστικά στη Γη, στην καθημερινότητα με τις απολαύσεις της.
    Η σημαντικότερη μέρα στη ζωή μας είναι αυτή που θα ξυπνήσουμε και θα αντιληφθούμε, ότι όλη η θλίψη, ταραχή, απομόνωση, ο εγωκεντρισμός που νιώθουμε, οφείλεται στο ότι μας ΛΕΙΠΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ!
    Τότε ανοίγει μπροστά μας, εφ’ όσον είμαστε Βαπτισμένοι και Χρισμένοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, ο ατελείωτος, εν όσω ζούμε, δρόμος της Μετανοίας, που μας οδηγεί στην Εξομολόγηση και τη Θεία Κοινωνία.

    Του Ανδρέα Χριστοφόρουπηγή
    https://inpantanassis.blogspot.com/2021/02/blog-post_13.html